Kopenhagen 2015

Voorbereiding

Een goede voorbereiding is het halve werk. Morgen vertrek ik naar Kopenhagen en bij het inchecken op de site van de KLM, zie ik dat ik geen ruimbagage mee mag nemen tenzij ik daar apart voor betaal.

Dat heeft gevolgen voor mijn huidige bepakking. De KLM stelt eisen aan de afmetingen van de handbagage. Het wordt een kleinere koffer, maar gelukkig past alles er ook in. Nadeel is dat deze koffer niet lekker rijdt. Dat wordt dus dragen. Zoals altijd reis ik licht, maar terug kan ik minder mee nemen. Jammer.

De dag van vertrek

Gelukkig was ik ruim op tijd op Schiphol. De rij voor de douane was namelijk erg lang en het heeft bijna een uur geduurd om van station Schiphol naar Gate c16 te komen.

Ondanks de bijna volgeboekte vlucht KL1131 zat iedereen vijf minuten voor vertrek klaar voor het opstijgen. De iets meer dan een uur durende vlucht is alsof ik naar Londen vloog. Het opstijgen is nog maar net voltooid of de daling lijkt al te worden ingezet.

Eenmaal geland op Kastrop, de luchthaven van Kopenhagen, sta ik een kwartier te wachten bij de kaartjesautomaat voor de trein naar Østerport. Er staat een rijtje van 4 toeristen die niet lijken te snappen hoe een kaartjesautomaat werkt. De een staat welgeteld 10 minuten te dralen voor de automaat. De tweede geeft na twee minuten op. De juffrouw voor mij heeft er ook moeite mee en ik kan haar nog net de laatste stap voorzeggen voordat ze opgeeft. Ik geef toe een beetje voorbereiding vooraf is handig, maar daarna wijst het zich uiteindelijk vanzelf.

Gewapend met een 24-uurs kaartje ga ik op zoek naar de metro. Het blijkt dat al het treinverkeer en de metro langskomen op hetzelfde perron. In een bepaalde richting. Ik kies voor het Noord-Oostelijk gelegen Østerport, dat 10 minuten lopen van mijn hotel ligt. Al gauw verschijnt de intercity die niet in Østerport stopt. Drie minuten later een stoptrein die dat wel doet en mij vlot naar mijn eindstation voor vandaag brengt.

Het hotel is snel gevonden en de supermarkt voor mijn avondmaal ook. Om de hoek zit een Netto.

Rond de toren

In Kopenhagen begint het echte leven pas om 10 uur. De ronde toren met zijn unieke opgang (er is geen trap op de bovenste verdieping na), gaat pas om 10 uur open, zo ook de meeste winkels in het hart van deze stad. Vroeg opstaan heeft dus geen zin.

De ronde toren is prachtig om te zien en voor de 25 Deense Kronen hoef je het niet te laten. De toren is niet echt hoog, maar op een heldere dag als vandaag, kun je best ver kijken als je boven bent.

De vrouwenkerk die mijn reisgidsje hoog aanschreef en in de buurt van de eerder genoemde toren ligt viel daarentegen vies tegen. Ik heb mooiere kerken gezien.

Daarna nam ik lijn 26 terug naar het hotel vanaf het centraal station dat tegenover pretpark Tivoli ligt. Terwijl ik langs Tivoli liep hoorde ik gillen en krijsen uit de achtbaan en de andere marteltuigen die Tivoli rijk is.

Volgens de meeste reisgidsen is het nummer één van de bezienswaardigheden in Kopenhagen. Mij krijg je daar voor geen goud naar binnen! Lijn 26 daarentegen gaat dwars door de stad waardoor de chauffeur hier en daar wat stuurmanskunst laat zien. Ik heb genoten.

In de namiddag nog even naar station Østerport om te zien waar ik morgen mijn treinkaartje naar Odense koop. Helaas is het loket wegbezuinigd en van de twee kaartjesautomaten in de hal van dit toch best drukke station is er één stuk. Morgen toch maar weer vroeg opstaan…

Odense

Toen ik vanmorgen op station Østerport bij de ticket automaat stond, kon ik prima invoeren waar ik naar toe wilde en de automaat gaf ook het bedrag juist weer. Echter toch een probleem deze automaat vraagt of om een creditkaart of om muntgeld. Daar sta je dan met je biljet van 500 kronen. Maar even gevraagd bij de aardige mensen van de koffie en broodjestent. Nu blijkt dat de sigarenboer er tegenover ook treinkaartjes kunnen worden gekocht. Het is maar dat je het weet, zover ik heb kunnen zien staat dat nergens aangegeven.

Omdat ik wat vroeg was heb ik eerst een trein naar het centraal station genomen om daar een aansluitende trein richting Odense te nemen, zo gezegd zo gedaan zou je denken. De informatie op Kopenhagen H, zoals het station wordt aangeduid, is heel summier en zo ontbreekt er een kaartje met alle lijnen. Door mijn goede voorbereiding wist ik me nog te herinneren dat de trein door Høje Taastrop ging, een eindpunt van twee S-tog lijnen. Dus de eerste de beste snelle trein met een stop in Høje Taastrop genomen en daar uitgestapt. In deze trein wordt alleen de overstapstations afgeroepen blijkt. In het Deens en er is geen stationsnaam te lezen op het display in de trein. Gelukkig is de uitspraak van mijn overstapstation niet afwijkend en had ik wel gezien dat ik bij de tweede stop er uit moest.

In Høje blijkt de trein richting Odense van het zelfde perron te gaan, dat is boffen. En na een reistijd van twee uur kom ik aan in Odense. Het spoorwegmuseum ligt pal achter het

station. Er is best veel te zien en als ik voldaan weer naar buiten stap loop ik nog even het centrum in. In het park zie ik twee oudjes hartstochtelijk tongzoenen. Een tafereel dat je in Nederland niet in het openbaar tegenkomt. De Denen zijn daarin een stuk verder en vrijer dan wij.

Odense heeft enkele mooie oude kerken en gebouwen in het centrum, waarvan ik er één gefotografeerd heb. Als ik de eerste spat regen voel besluit ik weer terug te keren naar het station om daar een rechtstreekse trein te vinden naar Østerport. In deze trein zit ik in een stiltecoupé. De Denen zijn daarin veel beter opgevoed dan menig Nederlander. Het is er echt stil en iedereen houdt zich daar aan. In deze trein wel een leesbare omroep en ik kan de uitspraak oefenen. Zo spreken de Denen Odense uit met een soort trema op de eerste e.

TvØst, een lokale televisie zender, geeft de hele week al aan dat het gaat regenen, ik heb vandaag maar drie spatten gevoelt. Mijn app op de aaipet geeft daarentegen een betere voorspelling. Alleen maar zonneschijn!

De terugreis

Ruim op tijd op het vliegveld aangekomen. Er is gelukkig gratis wifi voor het internet. Wel moet je een e-mailadres opgeven om te registreren. Nu maar hopen dat ik na registratie niet lastig gevallen wordt op dit e-mail adres met allerlei nieuwsbrieven. Omdat er internet is kan ik alvast een deel van de binnengekomen e-mail beantwoorden.

Bij het wachten op het gereedkomen van het toestel dat me terug zal brengen naar Schiphol, worden alle vroege passagiers gevraagd om hun handbagage af te geven. De cityhopper blijkt zo klein te zijn dat men bang is dat alle handbagage niet in de bagageruimte boven de stoelen past. Het is inderdaad een klein toestel. We stappen in via een trap die buiten staat. Het toestel is goed gevuld met passagiers. We lopen enige vertraging op bij vertrek doordat de vliegpapieren niet in orde zijn. Als dat eenmaal goed is, gaat alles op een holletje. De piloot taxiet het toestel naar de startbaan alsof hij in een auto zit. Snel en vakkundig. Vrijwel direct kunnen we ook opstijgen en voor ik er erg in heb zitten we in de lucht.

Ook in Amsterdam taxiet het toestel over de baan alsof het niets is. Ik heb ooit het genoegen gehad om bij een vriend van Hugo te oefenen met een vliegsimulator. Het taxiën vond ik erg moeilijk, omdat het toestel traag reageert op de pedalen waarmee je stuurt.

Op Schiphol ook weer een buitentrap met onderaan onze bagage die in het ruim van het vliegtuig is meegenomen. Er staat een bus klaar om ons naar de aankomsthal te brengen.

Omdat Denemarken het Schengen-verdrag heeft ondertekend heb ik bij het inchecken nergens mijn paspoort hoeven laten zien. Wel wordt overal uitvoerig de bagage gecheckt. Op Schiphol is er zelfs een bodyscan.

Meer foto’s? Klik dan hier.